خط خطی های مادرانه

میخوام برای تو بنویسم. واسه ی تو که قراره یه روزی بار و بندیلتو ببندی و بیای پیشم. نمیدونم کی میای. حتی نمیدونم چه شکلی هستی. حتی نمیدونم اصلا دوست داری بیای پیش من یا نه. میخوای قلبم با صدای نفس تو بزنه یا نه. راستشو بگم درکی ازت نداشتم. هنوزم ندارم. چند ماه پیش منم به هوای اینکه خونه مون با صدای یه کوچولو نوا بگیره و به شور بیاد خواستم بیای. اما فقط من خواستم، تو نخواستی. بابایی هم خیلی خواست. ولی تو بازم نخواستی. اولش نمیدونستم چی میشه. فکر کردم خوب قانونه طبیعته دیگه. همین که بخوام تو هم میای. اونوقت به جمع خونوادگی ما یه نفر دیگه با دست و پاهای کوچولو و صورت مثل ماه اضافه میشه.   تو هم هی ناز کردی. هی ناز کردی. گفتم حتم...