از هر دو جهان آزادم
از هر دو جهان آزادم اواااااااااا. چرا روی مبلا رو با ملافه نپوشوندی؟؟ نمی گی مبلات زود کثیف میشه؟
اوااااااااا. چرا روی فرش ها روفرشی پهن نمیکنی؟؟ فرشات لکه میشن باید زود زود بشوریا.
اوااااااااا. چرا سلفونهای روی وسایل برقیتو به این زودی باز کردی؟؟ من تا سه چهارسال با همون سلفون ازشون استفاده میکردم.
اواااااااااا. چرا ته قابلمه هات به این زودی خط افتاده؟؟ من که خیلی مواظب بودم. سرویس چدنم و تا دوسال اصلا باز نکردم.
اواااااااا. دلت میاد تو این سرویس چایی بخوری؟ این فقط دکوریه آخه.
اواااااااا. حیف این روتختی نیست همینطوری استفاده میکنی؟؟ من که فقط روز پاتختی پهنش کردم چشم خواهرشوهرم و درآرم. پارچه ش ترکه خوب.
اوااااااا...
اوااااااا....
و هزار و یک اواااای زنونه ی دیگه. یا من خیلی بد سلیقه که چه عرض کنم بی سلیقه ام، یا بعضیا زیادی با سلیقه. یا من زندگی رو زیادی آسون گرفتم، یا بعضیا زیادی سخت. این فرق من با خیلی از اطرافیانه. بعضی وقتا دوست دارم با گرونترین ظرف توی کمد غذا بخورم. دوست ندارم روفرشی بندازم که گلهای قالی رو از جلوی چشمم بدزده. دوست ندارم جای طرح قشنگ رومبلی، روی ملافه های سفیدی بشینم که آدم و یاد خونه ی ارواح میندازه. یه حس بدی میگیرم از دیدن نایلون نازک روی میز غذا خوری.
یه وقتایی یادمون میره که قراره کی در اختیار کی باشه. یا بهتر بگم چی در اختیار کی باشه. جای اینکه ما از این وسایل استفاده کنیم، کم کم اونا دارن از ما استفاده میکنن. بابتشون پول پرداخت میکنیم، تو بهترین گوشه های خونه براشون جا باز میکنیم، مدام با روغن جلا و دستمالهای جورواجور و شوینده های خاص تمیزشون میکنیم. آخر سر روی روفرشی پاهامون و دراز میکنیم و یه متکا میزنیم زیر بغلمون. موقع چایی خوردن هم جای اینکه از عطر و طعم چایی لذت ببریم حواسمون به اون قطره چاییه که از زیر استکان آویزون شده؛ مبادا به فرش نازنینمون اصابت کنه.
کم کم زندگی کردن داره یادمون میره. رفتن زیر بارون و تا زانو گلی شدن. بالا زدن آستینا تو ظهر جمعه برای خوردن آبگوشت با سیر ترشی و نون سنگک. خم شدن واسه برداشتن سکه ای که از جیبمون افتاده رو پیاده رو... خیلی دیگه داریم ماشینی میشیم. دیگه کم کم با خودمون هم داریم به تعارف میافتیم. به خدا زندگی اونقدرها هم که ما فکر میکنیم طولانی نیستا. از همین روزها نهایت استفاده رو ببرین. از بودنتون از خونه زندگیتون، از همسرتون، خونوادتون، از همه و همه و همه چیز نهایت لذت و ببرین. زمان دیگه به عقب برنمیگرده.
