شاید وجودی در وجودم باشد
طراوت دخترانه ام در این دوسال رنگ زنانگی به خود گرفت. حال این زنانگی گام در راهی نهاده است که فرجامش آویختن گوهر مادرانگیست.
صراط را تا نیمه آمدم.
از آمیختن وجودی در وجودم هفت روز گذشت.
ده شب دیگر را به صبح خواهم رساند تا نظاره گر حیاتی در درونم باشم. بمانید و جان بگیرید. بمانید و جان ببخشید.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی