مامان قندی
مامان قندی امروز اولین باری بود که اولین نفر تو صف ویزیت بودم. هفته ی پیش آزمایش سخت گلوکز و با 4 مرحله آزمایش خون دادم و امروز باید نتیجه آزمایش و میبردم برای دکتر. کارم خیلی طول نکشید. ولی به دلیل قند بالایی که گرفتم معرفی شدم به دکتر غدد. آزمایشهای این دفعه بالا پایین زیاد داشت. قند بالا و از طرف دیگه کم خونی شدید بارداری به رغم خوردن روزی دوتا فیفول. البته مهم نیست. با رژیم غذایی و دارو درست میشه میدونم. قراره همه سعیم و بکنم که ارغوان به بهترین شکل بزرگ شه.
امروز چیزی که خیلی خوشحالم کرد دیدن یه دوست عزیز وبلاگی بود. یه نویسنده ی با احساس. یه دوستی که دورادور و ندیده باهاش حس قرابت خاصی داشتم. یکساعتی نشستیم و حرف زدیم. چشماش خیلی حساس تر از قلمش بود. از صمیم قلب دعا کردم این خستگی تو نگاهش هرچه زودتر جاشو به نشاط و سرخوشی بده.
این دوسه روزه بازم حرف زیاد دارم برای زدن ولی باید اول جمله هام و مرتب کنم. همین که ذهنم آزاد بشه مینویسم.
دو تا تشکر بهت بدهکارم!! بقیه اش رو با عارفی حساب کن 
